Często stajesz przed lustrem i zastanawiasz się czy Twoja twarz się zmienia?  Czy skóra na twarzy już się starzeje ?

 

Starzenie to fizjologiczny proces zachodzący w organizmie każdego człowieka.  Zdrowy styl życia, na który przekłada się odpowiednio dobrana dieta, aktywność fizyczna, stosowanie kremów z filtrem wpływa także na jędrność oraz elastyczność skóry. Niestety wraz z upływem lat skóra starzeje się i tym samym zaczyna wymagać szczególnej pielęgnacji. Cechy starzenia obejmują cały organizm, a wraz z wiekiem postępują zmiany w gęstości kości, mięśni oraz rozłożeniu tkanki podskórnej.

 

Zmarszczki mimiczne to pierwszy widoczny objaw starzenia się skóry. Pojawiają się najszybciej. Według najnowszych badań skóra na twarzy zaczyna się starzeć już po 25 r.ż.  Zmarszczki powstają w wyniku mimiki twarzy a dokładniej ujmując w wyniku pracy mięśni twarzy, które odpowiadają min. za ruchy uniesienia  brwi, marszczenia czoła, mrużenia oczu czy uśmiechania się.

 

Najbardziej znane mięśnie mimiczne to: mięsień okrężny oka, mięsień marszczący brwi, mięsień śmiechowy, mięsień policzkowy, mięsień okrężny ust i mięsień bródkowy. Chociaż nie możemy nie docenić znaczenia działania mięśni mimicznych (także znaczenia ewolucyjnego) to jednak zbyt duża aktywność tej grupy mięśniowej przyczynia się do zbyt wczesnego powstawania zmarszczek, a co za tym idzie braku akceptacji swojego wyglądu, zjawiska częstego szczególnie u kobiet. Problem ten, chociaż nosi stygmaty jedynie natury estetycznej, często staje się na tyle uciążliwy, że wiele osób jest gotowych sięgnąć po każdy środek, byle tylko pozbyć się nieestetycznych znaków upływu czasu na skórze.

 

Najbardziej narażone na powstawanie zmarszczek mimicznych są osoby z wyrazistą ekspresją twarzy choć nie tylko. Wiek, w którym pojawiają się pierwsze oznaki starzenia oraz szybkość ich postępowania zależą przede wszystkim od czynników genetycznych.

 

Starzenie się twarzy polega przede wszystkim na miejscowym zaniku tkanki tłuszczowej z różną intensywnością, gromadzeniu się jej lub przemieszczeniu, na co ma wpływ grawitacja. Zanik tkanki tłuszczowej obserwuje się głównie w okolicy skroni oraz nad łukiem brwiowym. Najbardziej widoczne jej gromadzenie ma miejsce w dolnej części twarzy, na żuchwie oraz nad fałdem nosowo-wargowym, w wyniku przemieszczania się tłuszczu z okolicy podoczodołowej.

 

Zmarszczki dzieli się na:
• zmarszczki mimiczne;
• zmarszczki statyczne – strukturalne;
• zmarszczki grawitacyjne.

 

Zmarszczki mimiczne – mogą pojawić się już około 25 roku życia. Są związane ze  kurczeniem mięśni mimicznych twarzy, powstają prostopadle do mięśnia, którego częste skurcze tworzą delikatne zagłębienia w skórze. Stale powtarzający się cykl polegający na się kurczeniu mięśni mimicznych powoduje zmiany w funkcjonowaniu fibroblastów w skórze wokół mięśnia. Proces ten doprowadza do utrwalenia się w widoczny sposób tych zmian. Zjawisko to nazywany „miostarzeniem” i odnosi się do najwcześniejszych zmian klinicznych kojarzonych ze starzeniem się skór. Zmarszczki mimiczne najczęściej występują na czole, wokół oczu, wokół ust i brody .

 

Zmarszczki statyczne – powstają na skutek utrwalenia się zmarszczek mimicznych. Wpływ ma również ugniatanie skóry twarzy podczas snu. Utrwalają się wraz z upływem lat oraz postępującym procesem starzenia się skóry. Cechą takich zmarszczek jest brak ich zaniku po wcześniejszym rozciągnięciu skóry. Do odmiany zmarszczek statycznych możemy zaliczyć zmarszczki strukturalne. Pojawiają się one głównie u osób poddających się częstych ekspozycji na słońce. Kształtem i strukturą przypominają powiększone i zgrubiałe poletka skóry, stąd nazwa poletkowanie skóry. Zjawisko to najczęściej występuje na twarzy i karku, towarzyszy mu w dużym stopniu utrata elastyczności skóry.

 

Zmarszczki grawitacyjne – powstają wraz z utratą sprężystości skóry skutkując zmianą owalu twarzy. Z czasem uszkodzenia w skórze są coraz większe, powodują utratę elastyczności z tendencją do opadania tkanek. Wykształcają się fałdy, a w nich powstają stopniowo nowe zmarszczki . Grawitacja jest odpowiedzialna za zmianę wyglądu twarzy w postaci wyżłobienia wzdłuż linii nosowo-wargowych, opadające powieki, obwisłe policzki oraz zwisający podbródek.

 

Skórę starzejącą charakteryzują cechy takie jak: suchość, szorstkość, liczne przebarwienia i teleangiektazje, ścieńczenie naskórka,  utrata elastyczności i jędrności, co skutkuje zmianą owalu twarzy i widocznymi zmarszczkami.

 

Ścieńczenie naskórka przejawia się obniżeniem jego gęstości oraz spłaszczaniem linii skórno-naskórkowej. Zwężeniu ulega strefa podnaskórkowa, tkanka podskórna oraz zmniejsza się ukrwienie, a zwiększa się grubość ścian naczyń krwionośnych. Nieodwracalnej degradacji ulegają włókna kolagenu i elastyny. Z wiekiem zmniejsza się również grubość warstwy tkanki łącznej, w tym głównie fibroblastów, które produkują zmniejszoną ilość kolagenu i lipidów – które odpowiedzialne są przede wszystkim za poziom nawilżenia skóry Zmiany w starzejącej się skórze polegają przede wszystkim na utracie kwasu hialuronowego, który stabilizuje struktury wewnątrzkomórkowe. W obrębie kwasu hialuronowego osadzone są włókna kolagenu i elastyny, co stanowi strukturę odpowiadającą za elastyczność skóry.

 

Starzejąca się skóra potrzebuje intensywnego nawilżania i złuszczania warstwy rogowej naskórka. Preparaty o działaniu złuszczającym, odbudowującym naskórek, nawilżającym czy spłycającym zmarszczki zawierające retinol, AHA, BHA, PHA, infuzyjny spilantol, nianynamid czy kwas hialurownowy mają ogromny wpływ na wygląd i regenerację skóry o czym będę pisać w kolejnych postach.